ضریب هوشی پایین:

دانش آموزی که ضریب هوشی (آی کیو) او 70 به پایین است طبیعتا در آموزش مشکل خواهد داشت. نباید دانش آموز را با دیگری مقایسه کرد بلکه باید کاری کرد که از استعدادهای حاضر بهترین استفاده را ببریم. احترام به هوش فرزندان، پذیرش آن از سوی خانواده و معلم و تلاش برای فعال کردن آن از ضروریات امور تربیتی است. دانش آموز با داشتن ضریب هوشی متوسط ( 100 ) می تواند به درجات علمی خوبی برسد به شرطی آنکه امکانات روانی، محیطی و آموزشی مناسب هم فراهم باشد.

بیسواد بودن والدین و عدم رفع اشکالات درسی دانش آموز:

بیسواد بودن والدین و ناتوانی آنها در هدایت تحصیلی فرزندان و رفع اشکالات درسی آنها یکی از عوامل مهم افت تحصیلی دانس آموز است. هوش و توان تحصیلی در این خانواده ها آسیب می بیند و فرزند روزبروز از نظر اعتماد بنفس به تحلیل می رود. بهتر است والدین به سوی با سواد شدن قدم بردارند و آموزش ببینند تا بتوانند با فرزندان خود ارتباط برقرار کنند و به آنها در یادگیری کمک کنند.

مدرسه هراسی و ترس از معلم:

گاهی مدرسه هراسی و ترس دانش آموز از معلم آنقدر بالاست که تعادل روانی و رفتاری او را بهم می ریزد. اضطراب در احساس دانش آموزان اثر می گذارد، تمرکز ذهن را مختل می کند و هیجانات فرد از تعادل خارج می شود. دانش آموز در کلاس باید بتواند از معلم سوال کند و پاسخ بشنود. نباید دانش آموز پیش دیگران مسخره شود. تنبیهات شدید معلم هم باعث مدرسه گریزی دانش آموز می شود.

نداشتن ارتباط بین والدین و مدرسه:

نبودن رابطه بین اولیاء و مدرسه باعث فراموش شدن معلم و دانش آموز می شود. ضعفهای او پنهان می ماند، اشکالات رفتاری و درسی رفع نمی شود. داشتن نمرات پایین و تکرار آنها بی کفایتی دانش آموز را تقویت می کند و ادامه این روند افت تحصیلی را بدنبال خواهد داشت. در مدرسه باید شرایطی فراهم شود که والدین بتوانند با آرامش و عزت نفس با مدیر، معلم و فرزند خود ارتباط برقرار کرده و درباره اخلاق، رفتار، درس و تلاش او جویا شوند.

نبودن آرامش روانی و عاطفی در منزل:

عدم امنیت روانی در منزل، انداختن ترس و لرز بر جان فرزندان، کتک کاری بین زن و مرد، طلاق و جدایی، اعتیاد والدین، فقر و نداری، مهاجرت های تحصیلی و… از جمله عواملی هستند که در افت تحصیلی فرزندان بسیار موثرند. نمی توان بد زندگی کرد اما خوب تربیت نمود، بلکه در منزل باید زمینه های آرامش روانی، عزت نفس، پذیرش فرزندان، احترام به آنها، کنترل واژه ها و گرامی داشتن تلاش فرزندان در نظر گرفته شود تا دانش آموز با راحتی خیال، احساس ارزشمندی و احساس امنیت روانی به تلاش و تحصیل خود ادامه دهد.

بکار بردن واژه های تحقیر آمیز در منزل:

نوع واژه هایی را که والدین در منزل بکار می برند اگر تحقیر آمیز و همراه با توهین باشد و این روند ادامه یابد آثار سوء روانی در فرزندان و حتی خود والدین می گذارد. واژه های منفی احساس بی کفایتی را در فرزندان تقویت می کند. دانش آموز خود را شایسته آموختن نمی داند و می گوید: من توان خواندن این درس را ندارم و یا من هرگز به جایی نمیرسم. این نگرش و خودپنداره دانش آموز درباره خود، ریشه در دوران کودکی و خانواده دارد. توهین به هوش دانش آموز و مسخره کردن نمره دریافتی او و مقایسه کردن فرزند با دیگران و همچنین بد گویی پشت سر معلم دانش آموز و به استهزاء گرفتن آموزش و پرورش از سوی “والدین ناوارد” از عوامل مهم افت تحصیلی فرزندان است. والدین اگر فرزندان سالم، نیکوکار و درسخوان می خواهند اولین کار این است که باید در منزل واژه های خود را کنترل نمایند. کلماتی را بکار ببرند که شادابی، خودارزشمندی، تلاش و “خودپنداره مثبت” را تقویت کند.

روش مطالعه غلط و معنی دار نبودن آموخته ها:

خوابیده درس خواندن، قدم زنان درس خواندن، در جای بسیار نرم نشستن، نزدیکی زیاد چشم به کتاب، رعایت نکردن استراحت در طول مطالعه، نداشتن تمرکز و دقت، شلوغ بودن روی میز مطالعه و… باعث می شود یادگیری به نحو مطلوب اتفاق نیافتد و ما نتوانیم در امتحان نمره مناسب بگیریم.

کارا نبودن معلم در تدریس:

معلم باید با علم روانشناسی و تدریس روز آشنا باشد. از دانش آموزان درباره شیوه تدریسش نظرخواهی کند و با همکاران موفقش مشورت کند.

اختلات شخصیتی و مشکلات جسمانی کودک:

گاهی علت افت تحصیلی دانش آموز به ویژگی های روانی و شخصیتی فرد برمی گردد. بیش فعال بودن کودک، اختلال سلوکی، افسردگی های خفیف، نگرانی از خانواده، مهاجرت از مدرسه قبلی، آزار و اذیت دانش آموزان، طلاق و جدایی، بی سرپرست بودن یا بد سرپرست بودن دانش آموزان و مشکلات شخصیتی دیگر می تواند افت تحصیلی رابرای فرزند فراهم کند. گاهی علت مشکلات تحصیلی و یادگیری دانش آموز مشکلات فیزیولوژیکی و بدنی است. کم خونی، بیماری قند، داشتن انگل، اختلال در غده تیروئید، صرع خفیف و ناشناخته و… از جمله عواملی هستند که می تواند در تحصیل دانش آموز اثر گذاشته و افت تحصیلی را بوجود آورند.

اضطراب در امتحان و اضطراب در امتحان:

اضطراب در امتحان اگر شدید باشد تمرکز فرد، مختل شده و پردازش مطالب در ذهن بهم می ریزد و باعث افت تحصیلی می شود.

به گزارش «نماینده» مجید انصاری معاون پارلمانی رئیس جمهور گفت: تجربه نشان داده که بخش غیردولتی با محدودیت کمتری مواجه است و ابتکار عمل در شیوه‌های آموزشی و کاهش هزینه‌ها را در برنامه‌های خود داشته است.معاون پارلمانی رئیس جمهور: دولت به دنبال کاهش مدارس دولتی نیست. واسپاری مدارس دولتی به بخش خصوصی به ویژه معلمان و بدنه آموزش و پرورش مد نظر است.

معاون پارلمانی رئیس جمهور گفت: نگاه به ترکیب آموزش و پرورش نشان می‌دهد که بخش بزرگی از بودجه این وزارتخانه ستادی است و با کاهش تصدی‌گری دولت می‌توان این بودجه ستادی را آزاد کرد.

انصاری ادامه داد: تجربه استفاده از خدمات بخش غیردولتی در آموزش و پرورش در آغاز راه است ولی با نهادینه شدن آن و برپایی نشست‌های مدارس غیردولتی در این زمینه می‌توان اشکالات را اصلاح کرد و بر اساس دستورالعمل‌های صادره به‌گونه‌ای اقدام کرد که از کیفیت آموزش کاسته نشود.وی افزود: تجربه سال‌های گذشته نشان می‌دهد که استفاده از خدمات بخش خصوصی در آموزش و پرورش با افت کیفیت آموزش همراه نبوده است. البته ممکن است بحث نخبه‌گزینی در برخی از مدارس مطرح باشد اما با سازوکارهایی که در بحث نظارت طراحی می‌شود می‌توان مشکلات را حل کرد. انصاری عنوان کرد: در سیاست‌های دولت واسپاری و مشارکت با بخش غیردولتی مدنظر است و این به منزله کاهش مدارس دولتی نیست بلکه تاکید رئیس جمهور بر این بوده که در هر جایی که دولت میدان را باز می‌کند باید میدان رقابت حفظ شود. در بخش واسپاری مدارس دولتی می‌توان از ظرفیت معلمان استفاده کرد و واسپاری الزاما نباید به بیرون از بدنه آموزش و پرورش باشد بلکه می‌توان مدارس را به افرادی که در بدنه آموزش و پرورش قرار دارند مانند معلمان واگذار کرد و از مشارکت آنها بهره برد .

معاون پارلمانی رئیس جمهور گفت: باید مدارس غیردولتی را با استانداردهای مطلوب داشته باشیم تا مردم قدرت انتخاب داشته باشند. در حقیقت مدارس دولتی و غیردولتی باید برای ارتقاء کیفیت تلاش کنند تا مردم بتوانند از بین آنها دست به انتخاب بزنند.

وی افزود: در حوزه راه نیز دولت بر این مسئله تاکید دارد که از مشارکت بخش غیردولتی استفاده کند. باید توجه داشت که استفاده از مشارکت بخش غیردولتی در آموزش و پرورش در آغاز راه است و امیدواریم دولت با برنامه‌ریزی به اهدافی که در این زمینه مد نظر دارد برسد.

منبع دریافت این مطلب : پایگاه خبری تحلیلی نماینده